وسایل موم دوزی و تصفیه موم

زنبورداری امروز، مرهون دو پیشرفت مهم در این حرفه است که هر دو در قرن نوزدهم اتفاق افتاده است یکی کشف فضای زنبور (Bee space)  و دیگری ساختن موم ورقه آجدار

موم ورقه آجدار:   
لایه نازکی است از موم زنوبرعسل که باعبور از استوانه های مخصوص، ته سلول ها و ابتدای دیواره آنها روی آن نقش بسته است.
این ورقه ها در داخل کادرهای چوبی نصب و در داخل کندو قرار داده می شود. این ورقه ها دارای دو مزیت عمده است:
الف: قاب های مومی مرتب و صاف ساخته می شوند که برداشت عسل را تسهیل می کنند.
ب: معمولا سلول های کارگری روی آنها طرح ریزی شده است.

تخته موم کشی:
تخته صاف و مسطحی است که کادر سیم کشی شده یا پایه مومی در روی آن قرار گررفته و سیم کادر توسط موم دوز در روی پایه مومی نصب می گردد.

موم ریز:
مخزن دوجدارهای است که در جدار خارجی آن آب و در داخش موم ریخته می شود. علت دو جدار بود ن آن است که هنگام ذوب کردن حرارت مستقیم به موم نرسد و بعد از نصب پایه مومی روی قاب ها با استفاده از این وسیله مقداری موم به کناره های قاب ریخته می شود تا محکم به قاب بچسبد.
 

 
موم دوز:
 یک چرخ دندادنه دار است و با فشار دادن آن بر روی سیم قاب، سیم به موم دوخته می شود و دیواره درست می شود. باید همیشه روی تخته موم دوز یک پارچه خیس شده گذاشت و بعد رویش ورقه موم قالب زده و قاب سیم کشی شده را قرار داد تا هنگام فشار دادن سیم روی موم مانع چسبندگی موم به تخته موم دوز گردد.
این پارچه را هر دفعه پس از دوختن یک قاب با موم باید دوباره خیس کرده و باز روی تخته موم دوز پهن کرد.

 

قرار دادن پایه مومی در قاب:
ابتدا باید قاب ها را سیم کشی کرد برای این کار از سیم های نازک مخصوصی که برای این منظور ساخته می شود استفاده می نمایند. طرز سیم کشی در قاب ها فرق می کند ، در قاب های بزرگ بهتر است سه سیم در فواصل مساوی از داخل قاب به طرف مقابل به طور عمودی یا افقی عبور داد و آن را کاملا کشید تا محکم و مستقیم در وسط قاب قرار گیرد و محلی که باید پایه مومی در روی سیم ها قرار گیرد به طور دقیق مشخص شود.
در قاب های کوچک می توان به قرار دادن دو رشته سیم در فواصل مساوی در وسط قاب اکتفا نمود. بعد از آنکه سیم کشی خوب انجام گرفت با میخ کوچکی انتهای سیم ها را به دور خود می پیچانند تا سیم شل نشود. سپس پایه مومی را که به اندازه عرض قاب بریده شده است و ارتفاع آن ممکن است به اندازه قاب یا کمی کوتاه تر باشد.
طوری در داخل قاب قرار می دهند که قسمت بالای آن کاملا چسپبیده به قسمت فوقانی قاب باشد.
بعد این قاب سیم کشی شده را که پایه مومی در روی آن قرار دارد و بر تخته پایه داری سوار است که ابعادش کوچکتر از قاب است و می تواند داخل آن شود در زیر سیم و پایه مومی قرار می دهند و به کمک وسیله ای به نام موم دوز که آن را قبلا گرم نموده اند روی سیم که بر روی موم قرار دارد گذارده با فشار مختصری در تمام طول سیم آن را هدایت می نمایند و به این ترتیب سیم در داخل پایه مومی محکم و مستقر می گردد.
این عمل را در مورد سایر سیم ها نیز انجام می دهند، سپس در اطراف پایه مومی که مجاور چوب های اطراف قرار دارد بخصوص در قسمت بالای قاب با موم ریز یا قاشق یا وسیله ای دیگر از مومی که قبلا ذوب نموده اند می ریزند تا موم در طول کناره جریان یافته اطراف آن را به قسمت چوبی قاب بچسباند.
پایه مومی اید در فصل عسل به کندو داده شود تا زنبورها روی آن کار کنند. در هر حال باید پایه مومی از موم خالص تهیه و به طور محکم و صحصیح بدون اینکه کشیده شود در قاب جای گیرد.